Բովանդակություն
Գրիչի պատմությունը
Հետաքրքիր խաղ
Գորիսի բարբառ
Գրիչի պատմությունը՝
Գրող փետուրները հայտնի են հին ժամանակներից, մոտավորապես մ.թ.ա. 3000 տարի առաջ, այն հատում էին եղեգի ցողուններից։ Անգլերեն pen բառը (գրիչ, թռչնի փետուր), ծագում է լատիներեն penna (թռչնի փետուր) բառից, մեծ տարածում են գտել սագի փետուրներից պատրաստված գրիչները, որոնք սրում էին արմատից։ Մ.թ.ա. 6-րդ դարից շատ քաղաքակրթություններ փետուրները օգտագործել են հազարավոր տարիներ։ Լավագույն տեսակները պատրաստվում էին կարապի, հնդկահավի և սագի փետուրներից, որովհետև նրանք ունեին մեծ չափերի փետուրներ։ Պոմպեյի հնագիտական պեղումների ժամանակ հայտնաբերել են փետուրների բրոնզե տարբերակներ, սակայն լայն տարածում նրանք գտել են 18-րդ դարի վերջին։ 100 տարի անց հայտնվեցին ինքնահոս գրիչները, որոնց համար կաթիլային համակարգ մտածել է Նյու Յորքի հայտնի վաճառական, գրենական պիտույքներ վաճառող Լ. Ե. Ուոտերմանը (L.E. Waterman)։
1944 թվականին ավստրիացի Լասլո Բիրոն (László Bíró), հենվելով մեքենաների և զենքերի համար պատրաստվող գնդիկավոր առանցքակալի պատրաստման մեթոդներից, կաթիլային անոթին ավելացրեց գնդիկավոր մեխանիզմ և աշխարհին ներկայացրեց գնդիկավոր գրիչը։
Ռուսերեն անվանումը «ручка» (ծագել է рука (ձեռք) բառից) սկզբում նշանակում էր միայն փետուր պահող (перодержатель)` գրող գործիքի բռնակը: Այնուհետև գրիչ անվանեցին ամբողջ գործիքը, իսկ փետուր բառը դուրս եկավ գործածությունից:
Հետաքրքիր խաղ
Գորիսի բարբառ
կամեմ-գալիս եմ
իշտահս քաշում չի-ախորժակ չունեմ
հորես եկալ-ինչո՞ւ ես եկել
փափախես ըրալ-օգուտ ես քաշել
խէա բա ըթենց-ինչո՞ւա բա այսպես
ղոնաղ-հյուր
չոլեր-դաշտեր
քնում ես շտե-ո՞ւր ես գնում
Էրիկ Ջհանգիրյան 